Altijd Balans - Praktijk voor Chinese geneeskunde Altijd Balans - Praktijk voor Chinese geneeskunde Altijd Balans - Praktijk voor Chinese geneeskunde Altijd Balans - Praktijk voor Chinese geneeskunde

Cliënten vertellen

Artikelen:
En toen was ik op de goeie plek
Mijn bloedbeeld zag er niet goed uit
Geen fantoompijn meer
Geen fantoompijn meer
Vrij van medicatie
Veel meer energie
Masseren met calendula

Stagedag bij 'Altijd in balans' terug naar boven

Mijn vader overleed twee jaar geleden. Een erg oude man, gebroken heup, slecht geheeld. De laatste paar jaar van z’n leven zittend in een rolstoel of liggend in bed, z’n enorme levensdrift gevangen in verstijving van ledematen, adrem tot de laatste moeizame bewegingen van tong en mond, constant last van ontstekingen in de luchtwegen. Zeker het laatste jaar zat hij vol slijm, waardoor hij moeilijk ademhaalde. Ik ben z’n enige dochter, probeerde steeds een of twee dagen in de week bij hem te zijn (reis Veluwe-verpleeghuis Noord-Friesland), probeerde z’n woorden en wensen van z’n lippen te lezen.

Toen mijn vader stierf werd ik verkouden, kreeg bronchitis, longontsteking, weer bronchitis, enorme slijmvorming. En ik was me moe. Ik bewoog me niet door het leven, ik sleepte me voorwaarts! De huisarts zei: 'Chronische bronchitis, gaat niet weer over'. Ik kreeg seritide en ventolin en moest maar gaan ‘puffen’. En ik hoestte, hoestte, ik ging me te keer, maandenlang.

Toen dat een kennisje van mij zwaar verveelde zei ze:'Mee naar Richard'. En toen was ik op de goeie plek. Maar Richard twijfelde toen hij m’n polsen voelde. Mijn lijf was erg ziek, alle functies slecht. Toch wilde hij het proberen. Z’n uitleg was:'Groot verdriet en zorgen werken op milt, nieren en longen'. Veel zorgen: slijmvorming door de milt naar de longen en je gaat hoesten. Je pakt een virusje op, slijmen gaan plakken , vastzitten en de ontsteking is geboren. Ik begin met je bronchiën en longen en daarna ga ik verder. We beginnen met kruiden, daarna met naalden.

Na vier weken kruiden en naalden hoestte ik niet meer, ik hoestte niet meer, het was of de zon weer was gaan schijnen. Ik zei tegen Richard:'Ik ben weer beter'. 'Nee, zei Richard, nu beginnen we met de behandeling. Eerst ga ik de nieren stimuleren, verdriet helpen verwerken, daarna je milt en je longen. Zo hoop ik de slijmvorming te kunnen beheersen.'

Na een paar maanden was ik voldoende hersteld om de zomerzon z’n werk te laten doen. We spraken af, dat ik afgelopen herfst terug zou komen om de winter beter aan te kunnen.



Mijn bloedbeeld zag er niet goed uit terug naar boven

Januari 2006. We gingen een zwangerschapstest halen en ja hoor we waren zwanger. Hartstikke blij, maar toch een beetje angstig want vorige keer hadden we een miskraam gehad. Na drie en een halve maand moest ik bloedprikken voor algemene controle en de drie maanden waren goed verlopen. Totdat mijn huisarts mij belde en zei dat hij de bloeduitslagen binnen had en ik even langs het ziekenhuis moest en waarschijnlijk moest blijven. We kwamen in het ziekenhuis aan en ik moest ook gelijk blijven. Mijn bloedbeeld zag er niet goed uit. Na heel wat onderzoeken dachten ze eerst aan leukemie. Er moest een beenmerg punctie gedaan worden om dat te onderzoeken. Dat was geen fijn onderzoek.

Dezelfde dag kreeg ik de uitslagen en bleek dat ik geen leukemie had (gelukkig). Maar wat was het dan? Toen hebben ze nog een bot-biopsie gedaan en dus een stukje bot uit mijn heup gehaald en daar kwam wel een uitslag uit. Ik heb aplastische anemie. Of ook wel een zeldzame beenmergziekte. Daardoor was mijn bloedbeeld ook niet goed. Hb was te laag, trombosyte en leukosyten niet goed. Ik had ook om de twee weken bloed nodig en wekelijkse controle. Mijn trombosyte waren nog maar 4. En een gemiddeld mens zit tussen de 150 en 400 dus levensgevaarlijk. Ik zat ook onder de blauwe plekken en als ik bloedend tandvlees had duurde het wel 4 dagen voordat het over was. Ze hadden gezegd dat het na de zwangerschap waarschijnlijk weer omhoog zou gaan of helemaal verdwijnen. Maar ik moest eerst nog bevallen en met een laag stollingsfactor is dat ook gevaarlijk. De bevalling hebben we overleefd en het herstel kon beginnen.

Het ging niet erg snel met genezen. Van alles geprobeerd totdat iemand op mijn werk zei dat ik een keer bij Richard langs moest gaan. Dus ik belde voor een afspraak. Ik ben langs gegaan en kreeg kruiden mee en legde mij uit hoe mijn bloedbeeld in elkaar zit. Hij heeft een paar naalden gezet en na een week kon ik weer terug komen. Na een aantal keren geweest te zijn ging ik me steeds beter voelen. Ik moest weer op controle in het ziekenhuis en had bloed geprikt en tot mijn verbazing was mijn bloedbeeld al aardig gestegen. Mijn hb was helemaal goed. En de trombosyten zaten rond de 74.

Ik mocht een afspraak maken over 3 maanden. Inmiddels ging ik gewoon door met de kruiden en Richard met de naalden zetten. Na 3 maanden ging ik weer terug naar het ziekenhuis en je raad het nooit. Mijn trombosyten zitten op 100. Ik heb thuis echt wel even zitten huilen van blijdschap. Mijn volgende afspraak in het ziekenhuis is op 10 maart en ik ben heel erg benieuwd. Ik ben nog steeds in behandeling en het gaat hartstikke goed. Door Richard kan ik weer van alles doen. Ik ben hem hier ook heel erg dankbaar voor en het gaat alleen maar vooruit. Door zijn manier van behandelen kan ik hem iedereen aanbevelen.

Echt super, Jesica



Geen fantoompijn meer terug naar boven

Op 19-jarige leeftijd ben ik geschept door een auto. Jaren van pijn en ellende volgde. 28 Jaar na het ongeval is alsnog mijn linker onderbeen geamputeerd. Dacht het ei van Colombus uitgevonden te hebben, want ik was blij dat mijn been eraf was.

De eerste twee weken gingen goed. Kreeg natuurlijk via een slangetje in mijn rug pijnbestrijding. Na twee weken begon de ellende weer. Fantoompijn. En niet zo’n beetje ook. Ik wist niet waar ik het zoeken moest. Kon niet liggen, zitten, staan. Ik kon geen enkele vorm bedenken om verlichting te krijgen. Als ik maar eenmaal sliep dan ging het wel. Maar zodra mijn ogen weer open gingen, begon het weer. Ik had de laatste vier jaar, voor de amputatie, in het gips gezeten. Na de amputatie had ik het gevoel alsof mijn been heel strak in het gips zat, en dat de rand bij mijn tenen te straks zat, waardoor ik het gevoel had dat mijn tenen werden doorgesneden met een mes. Vreselijk. Kreeg van de dokter antidepressiva voorgeschreven, maar werd daar alleen maar heel slaperig van, en de pijn werd er niet minder om. Ben daar maar weer mee gestopt.

Van een acupuncturist kreeg ik te horen dat er in Nederland één acupuncturist is die mensen met fantoompijn kan helpen. Richard van Nessen van Dynamiek in Westervoort. In tranen heb ik hem gebeld, en hij zei gelijk dat hij mij eraf kon helpen. Na 4 behandelingen had ik al minder pijn. Drie maanden heeft de behandeling geduurd. Nu zijn we 8 maanden verder, en het gaat heel goed. Geen fantoompijn meer. Wat een verademing.

Mary van Dijk.



Wolken in mijn hoofd terug naar boven

Op school ging het niet best. Ollie zat net in groep 3. Hij was traag, sloom, ongemotiveerd en erg ongelukkig. Hij vond schrijven zeer inspannend en kreeg fysiotherapie om zijn fijne motoriek te helpen. De juf vond dat hij niet genoeg doorzette en vond Ollie te gemakzuchtig.

Ik ging naar Richard om te kijken of er toch iets te doen was door middel van TCM, terwijl ik samen met school een motiveringsplan opzette. Bij het eerste gesprek met Richard stond ik versteld van de rappe diagnose. Richard vroeg meteen aan Ollie of hij droomde en zo ja, waar over. Ollie kon gelijk vertellen.

Het is duidelijk zei Richard, Kijk hem maar aan. Hij kijkt niet goed uit zijn ogen. Er zit teveel damp in zijn hoofd en er is een onbalans tussen zijn spirituele ontwikkeling en zijn fysieke zelf. Komt veel voor op deze leeftijd. Ik kon wel huilen. Deels van geluk omdat mijn zoon was te helpen, en deels omdat ik dacht, 'verdorie ja, nu dat je het zegt, hij kijkt niet goed. Waarom heb ik dat nou niet eerder gezien!'.

Ollie kreeg kruiden in poeder vorm. Even wennen maar het ging er goed in. Een week na dat we begonnen waren met de kruiden, was Ollie jarig. Op weg terug in de auto van Chimpie Champs, zei Ollie tegen zijn maatjes: 'Weet je, ik ben naar een hele slimme dokter geweest en hij wist dat ik wolken in mijn hoofd heb! Goed hé!'.

In tussen zijn we 7 maanden verder en soms denk ik dat we misschien te fanatiek op de wolken gejaagt hebben. Ollie is niet meer te stoppen: Rennen, springen, constant vertellen van wat hij ziet om zich heen. Hij lacht en geniet, en weet je wat, schrijven gaat veel makkelijker op school en hij heeft er weer zin in.

Ze hebben hem getest op school. Voordat we begon met de kruiden was hij 14% van de tijd gericht op zijn taken op school. Zes maanden later was hij 86% van de tijd gericht aan zijn werk. School was erg blij met de succes van onze motivatie plan. Ik ook, maar ik vermoed dat er veel meer bij speelde. Denk je niet Ollie?

Rachel Hall.



Vrij van medicatie terug naar boven

Op 24 januari 2006 kreeg ik tijdens het sporten een ongeluk, waarbij ik een harde klap op mijn hoofd opliep. Na een jaar van hoofdpijn en vele onderzoeken in het ziekenhuis kreeg ik zware medicijnen die ik 5 maal per dag moest in nemen. Hiermee kon ik weer redelijk goed alles doen, wat ik voor het ongeluk ook kon. Gezond was ik echter niet. In december 2009 was ik het zat, ik wilde weer volledig gezond zijn. Ik herinnerde me een gesprek met Richard bij de sportschool. Hij vertelde me dat ik met acupunctuur van mijn medicijnen af zou kunnen komen.

Zo kwam het dat ik een klein, sfeervol ingericht, chinees winkeltje binnen wandel. Achter het winkeltje is een keukentje, waar ik door Esther wordt opgevangen met koffie, oprechte interesse en gezelligheid. Even later ben ik met Richard in een van de behandelkamers. Hij voelt aan mijn polsen en vertelt me vervolgens een verhaal over een Yang tekort van de lever en nieren. Vreemd, want de klap was toch op mijn hoofd? In de maanden die volgen, leer ik dat alles in het menselijk lichaam met elkaar verbonden is. Ondanks dat ik nog altijd niet weet hoe het menselijk lichaam precies werkt volgens de Chinese geneeskunde, weet ik wel dat het werkt. Na vele potten Chinese kruiden, die ongelofelijk veel energie en kracht aan het lichaam geven, en vele naalden op allerlei plaatsen op mijn lichaam, ben ik van mijn medicijnen af en gezonder dan ooit te voren.

Hoe Richard dit voor elkaar gekregen heeft? Met kruiden en naaldjes, meer weet ik niet van acupunctuur. Wel weet ik dat het een lange weg is geweest, waarbij Richard en Esther met elke stap hebben meegedacht en meegeleefd. Dit laatste vond ik echt super, omdat het je tijdens de mindere periodes het vertrouwen geeft dat je er ook echt door heen gaat komen.

Nu negen maanden na mijn eerste behandeling, ben ik vrij van medicatie, waar ik nooit meer van af zou komen volgens de doctoren van het ziekenhuis. Ik voel me energieker en sterker dan toen ik nog aan de medicijnen zat. Het niet meer bij hoeven houden of ik nog wel genoeg medicijnen heb en wanneer ik de volgende weer moet nemen, geeft een fantastisch stuk vrijheid. Een vrijheid die onbetaalbaar is.

Dus...: SUPER BEDANKT!

Groetjes Ralph



Veel meer energie terug naar boven

Mag ik even?

Ik ben fibromialgie patiënt en jaren onder behandeling geweest bij het reumacentrum Jan van Breemen Instituut in Amsterdam. Ondanks vele behandelingen en medicatie bleef ik veel hinder ondervinden van pijn en stijfheid in mijn gewrichten.

Op advies van een kennis ben ik terecht gekomen bij Richard van Nessen om het eens te proberen met acupunctuur, iets waar ik in eerste instantie nog al sceptisch tegenover stond.. Ik heb een intake gesprek gehad met een duidelijke uitleg over de aanpak van mijn probleem, waarmee hij verwachtte deze met c.a. 70% terug te kunnen dringen. Hij waarschuwde mij dat het kon gebeuren dat na een periode van vooruitgang er de kans bestond op een tijdelijke terugval, wat ook gebeurde, maar dat het zogenaamde lagen zijn waar ik doorheen moest.

Voor de aanvang met acupunctuur behandelingen werd mij een voedingsadvies en voor ca. 6 weken kruiden voorgeschreven, welke ik dagelijks moest nemen voor het zuiveren van bloed en organen. In het begin kreeg ik iedere week een acupunctuur behandeling en sinds kort eenmaal per twee weken.

Ondertussen ben ik driekwart jaar onder behandeling en heb daar zeer veel baat bij, zo heb ik veel meer energie, mijn gewrichten functioneren veel beter en de pijn is nagenoeg verdwenen.

Inmiddels ken ik Richard al enige tijd en heb hem leren kennen als een sympathiek en gedreven persoon die alles in het werk stelt up-to-date te blijven in de Chinese geneeswijzen. Ook de nu door hem uitgegeven nieuwsbrieven 'AltijdBalans' geven talrijke tips en informatie ter bevordering van een goed evenwicht tussen lichaam en geest.

Richard gefeliciteerd met het uitbrengen van deze duidelijk geschreven en leesbare nieuwsbrieven en wens je veel succes voor nu en in de toekomst.

Marijke Westland-Schaap.



Masseren met calendula terug naar boven

Ollie kreeg wratten. Eerst één maar snel waren het er vijf. En heel snel waren het ook enorme joekels. De huisarts wilde ze weghalen, maar waarschuwde dat ze waarschijnlijk terug zouden komen.

Hup naar Altijd Balans! Ollie kreeg weer kruiden van Richard. De wratten lagen op de meridianen op Ollie’s hand en voeten. Ik moest ze twee keer per dag masseren met calendula om de hitte te helpen een weg naar buiten te vinden.

Richard legde uit dat Ollie kon zijn angsten niet uiten op een manier dat oudere mensen dat kunnen doen. Als wij dingen eng vinden, gaan we dat rationaliseren met soort gelijke ervaringen of erover praten met vrienden. Ollie’s angsten veroorzaakte hitte dat niet weg kon.

Ollie moest verhuizen, zijn moeder delen met een nieuwe man en ook naar een nieuwe school. Dat valt niet mee zulke veranderingen! Ollie en ik spraken over de wratten. Ze waren gekomen om ons iets te vertellen. We spraken ook over zijn verdriet. Grote snikken, dikke tranen en beelden van angst en onzekerheid.

Na de zomer heb ik het moed bijna opgegeven. Toch maar weer naar de huisarts? Opeens begonnen de wratten te krimpen en drie dagen later waren ze helemaal verdwenen.

Ollie is nog verdrietig. Hij wil zijn wratten terug omdat hij van ze hield en ze waren een gedeelte van hem. We gaan een leuk feestje bouwen voor zijn verdwenen wratten en voor zijn vriendjes voordat we gaan verhuizen. En we masseren nog steeds omdat het lekker is en een rustige moment in de dag om te kletsen over alles en nog wat.